Zaterdag was het weer tijd om door te gaan. Met de Greyhound kwam ik na vier uur aan in Townsville, om vervolgens direct de ferry te nemen naar Magnetic Island. Dit is een relatief klein eiland, 12 kilometer aan wegen, maar vooral veel bossen en rotsen. Na een kleine busrit naar het oostelijker gedeelte kwam ik aan bij Bungalow Bay Koala Park. De naam zegt het eigenlijk al. Het was een bungalowpark, met een Koala park ernaast. Ik sliep in een eigen bungalow samen met zeven andere mensen. De zaterdag was al voorbij na een kleine dag reizen.

Zondag had ik de koala-tour geboekt. Naast het park zat een mini dierentuin/opvang. Er waren 3 koala’s, 4 krokodillen, 4 schildpadden, 4 leguanen en een slang. Elk dier kon je aanraken of vast houden. Dus ik heb ook met een slang om m’n nek gestaan en moet zeggen dat die beesten bijzonder gek voelen, maar wel erg leuk! En natuurlijk kon het niet missen om met een koala te knuffelen :-)!

In de middag nam ik samen met m’n Nederlandse kamergenoot de bus naar de Rock Wallabies. De namen liggen zoals je ziet erg voor de hand. In de bus kwamen we nog vijf andere Nederlanders tegen, om even aan te duiden dat het best populair is ;-). Samen gingen we naar deze plek waar dus wilde Wallabies rond lopen die je, als je geluk had, ook kan voeren. Het is mij niet gelukt ze te voeren, maar ik heb er wel meerdere gespot.

Maandag was mijn laatste hele dag op dit mooie eiland. Daarom vond ik dat het overdag tijd was om aan het strand te liggen en wat te zwemmen in de, ook hier, heerlijk warme zee.

Om vier uur ‘s middags worden er op het bungalowpark wilde vogels gevoed. Je kan wat voedsel in je hand krijgen en er komen vele tientallen vogels naar je toe en die gaan op je handen, armen, hoofd, noem maar op zitten. Een erg bijzondere ervaring moet ik zeggen. Hierna ging ik met m’n kamergenoot en twee Denen de Forts-wandeling maken. Dit is een wandeling waar je wilde koala’s kan spotten en naar een mooi uitzicht kan lopen. Wij hebben vier koala’s gespot, waarvan een moeder met een baby koala op schoot en eentje die we bijna konden aanraken zo dichtbij! De wandeling was ongeveer een uurtje heen, naar een oude oorlogsbunker op een van de toppen van het eiland. We waren zodanig op tijd dat we de zon zagen zakken achter de bergen en de zee, ik denk tot nu toe een van m’n mooiste zonsondergangen ooit!

Dinsdag was het weer tijd om naar het vaste te land te gaan. In de ochtend heb ik zelf nog een kleine hike gedaan, om vervolgens dit geweldige eiland te verlaten voor weer de stad. Maar dat zal niet voor lang zijn... ;-)